Με την χώρα μας στο χείλος της χρεοκοπίας για μια ακόμα φορά μια ματιά στην εμπειρία της Αργεντινής μας δείχνει ότι η καλύτερη προετοιμασία για μια τέτοια κρίση είναι η κατοχή αποταμιεύσεων σε μετρητά.
Ο πρώτος λόγος είναι το κλείσιμο του τραπεζικού συστήματος. Η διεργασία της εξόδου από το ευρώ, της αντικατάστασης με νέο εθνικό νόμισμα και η αναμενόμενη υποβάθμιση του νέου νομίσματος απαιτεί τράπεζες που θα είναι κλειστές ή τουλάχιστον θα περιορίσουν τις αναλήψεις μετρητών από τους πανικόβλητους μικροκαταθέτες στο ελάχιστο δυνατόν. Η κατάσταση θα διαρκέσει τουλάχιστον μερικές εβδομάδες και στο διάστημα εσείς θα πρέπει να καλύπτετε τα καθημερινά σας έξοδα έτσι και αλλιώς.
Με την ίδια συλλογιστική ότι ρευστό βρεθεί στα χέρια σας πριν από μια ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ θα μεταβληθεί αυτομάτως σε σκληρό συνάλλαγμα την επόμενη μέρα. H αξία του θα πολλαπλασιάζεται καθώς το κράτος θα κάνει συνεχόμενες υποτιμήσεις μέχρι να βρεθεί μια νέα συναλλαγματική ισορροπία. Θα μπορέσετε έτσι να καλύψετε μέρος της αντίστοιχης αύξησης στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων και των απωλειών σε αγοραστική δύναμη από έναν ενδεχόμενο καλπάζοντα πληθωρισμό.
Ο τρίτος λόγος είναι κάτι που επίσης μας διδάσκει η Αργεντινή. Με τις εισαγωγές απορυθμισμένες δεν άργησε να εμφανιστεί η μαύρη αγορά και το παραεμπόριο. Με τις πολυεθνικές απομακρύνονται από την Ελλάδα και την ποικιλία των ειδών να μειώνεται σταθερά, εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή θα χρειαστεί να καταφύγετε σε αυτήν. Εκεί φυσικά μόνο το ρευστό και ιδίως το συνάλλαγμα θα περνά.
Οι δύο τελευταίοι λόγοι έχουν να κάνουν με Ελληνικές παθογένειες.
Έχουμε ήδη διδαχτεί – και διδάσκουμε και στους ξένους preppers- πως μια ελλειμματική οικονομία καλύπτει τις απώλειες της με την φορολόγηση και την μεταφορά βαρών στον λαό άμεσα ή έμμεσα. Για παράδειγμα οι -από 1ης Ιανουαρίου- αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα μεταφέρουν μέρος των εξόδων περίθαλψης στον ασθενή και μειώνουν την συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων. Και να μην ξεχνάμε το χαράτσι της ΔΕΗ που έπιασε ακόμα και εμάς απροετοίμαστους για ένα τέτοιο έξοδο.
Κάτι ακόμα που θα δούμε να γιγαντώνετε είναι η διαφθορά στις συνδιαλλαγές με τις δημόσιες υπηρεσίες και μη. Θα ξαναθυμηθούμε λοιπόν το “γρηγορόσημο” και κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει μe το “φακελάκι” στον χώρο της υγείας. Οι "τακτοποιήσεις" αυτές γίνονται εξ’ ορισμού άμεσα και διακριτικά, και είναι απαραίτητο να διαφυλάξουμε τα μέσα για τις ανάγκες αυτές.
Το σκεπτικό των παραπάνω λοιπόν είναι ότι οι απρόβλεπτες και δυσμενείς οικονομικές συνθήκες δημιουργούν αιφνίδια και ανελαστικά έξοδα που θα πρέπει να καλύψουμε άμεσα.