Γιατί το Prepping ΜΠΟΡΕΙ να Πετύχει (β’ μέρος)

Στην ανάρτηση αυτή συνεχίζουμε με το 2^ο μέρος του άρθρου. Πριν συνεχίσετε στην ανάγνωση οφείλουμε να σας πούμε ότι:

-Σκοπός του άρθρου είναι να αναδείξει τις δυνατότητες του Prepping και όχι να διαπραγματευτεί τις παρεκτροπές όσων το ασκούν.

- Το άρθρο αυτό σίγουρα δεν είναι στην καλύτερη μορφή του, αλλά πιεστικές υποχρεώσεις σε ξένο blog με το οποίο συνεργαζόμαστε μας στέρησαν τον χρόνο να το επεξεργαστούμε περισσότερο ως προς την γλώσσα και τον τρόπο γραφής.

- Θα πρέπει επίσης να προσθέσουμε ότι προλάβαμε –με μια δεύτερη ματιά- να κάνουμε κάποιες μικρές αλλαγές στο πρώτο μέρος.

Συνεχίζοντας με τις ουσιώδεις και χαρακτηριστικές διαφορές του Prepping με τον Survivalism, θα αναφερθούμε στον Τρόπο.

Το χαρακτηριστικό του Prepping που σχετίζεται με αυτόν (τον Τρόπο) είναι η μετεξέλιξη του κλασσικού υποδείγματος οικιακής καλλιέργειας φρούτων και λαχανικών.

Ο prepper αντιλαμβάνεται ότι η αυτοσυντήρηση επί μακρόν απαιτεί ανάμεσα στα άλλα και την καλλιέργεια μέρους της τροφής του. Ο οικιακός λαχανόκηπος είναι το επόμενο στάδιο στο prepping, μετά την τόσο προβεβλημένη αποθήκευση προμηθειών.

Το πολύ ενδιαφέρον που παρατηρεί κανείς στο Prepping είναι ότι δανείζεται ιδέες και συστήματα καλλιέργειας της γης από άλλους πιο “εναλλακτικούς”  τρόπους ζωής. Μπορεί οι λέξεις Permaculture, Hugelkultur, Aquaponics και Forest Gardens να μην σας λένε πολλά, αλλά και οι τέσσερις είναι διαφορετικά συστήματα καλλιέργειας σε μικρή κλίμακα με κοινό χαρακτηριστικό τον ορθολογική διαχείριση των πόρων, την λειτουργία με μικρή ποσότητα από αυτούς, και τον σεβασμό στην αειφορία.

Σχετιζόμενο με την καλλιέργεια της τροφής είναι και ένα άλλο χαρακτηριστικό του Prepping, η συντήρηση και η αποθήκευση των τροφίμων. Αλλά με σκοπό λίγο διαφορετικό από αυτόν που νομίζετε.

Είπαμε παραπάνω πως η αποθήκη τροφίμων δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσο, ένα εργαλείο. Για να λειτουργήσει το μέσο αυτό σωστά είναι απαραίτητη η υποστήριξη από τις μεθόδους της συντήρησης των τροφών (π.χ. κονσερβοποίηση) και της αποθήκευσης.

O λαχανόκηπος του σπιτιού απαιτεί δυσανάλογα πολλά μέσα, πόρους και κόπο σε σχέση με την απόδοση του. Απαιτείται μια αρχική εγκατάσταση (εργαλεία, διαμόρφωση χώρου κτ.) υπολογίσιμη σε κόστος, και η απόδοση του λαχανόκηπου πάντα θα είναι μικρή και μη συμφέρουσα αν μαζί με τα έξοδα κοστολογηθεί και η προσωπική εργασία και το κόστος μεταφοράς σε αυτόν. Απαιτείται λοιπόν παραγωγή μεγαλύτερης ποσότητας η οποία με τη σειρά της θα καταναλωθεί σε μεγαλύτερο διάστημα ώστε να επιμεριστούν το κόστος και ο κόπος.

Άρα στην εξίσωση εισέρχεται η συντήρηση και η αποθήκευση της παραγωγής. Μπορεί με το Prepping να δέχεται κριτική για την έμφαση που δίνει στην αποθήκευση, αλλά αυτή η διαδικασία μετριάζει την εποχικότητα της παραγωγής και εξασφαλίζει και την οικονομικότητα της οικιακής καλλιέργειας, δηλαδή την κάνει και οικονομικά συμφέρουσα.

Αν και δεν είναι πρόθεση μας να αντιπαραβάλλουμε το Prepping με τον Survivalism –γιατί μην ξεχνάτε το πρώτο προέρχεται εξελικτικά από τον δεύτερο- μια ακόμα σύγκριση είναι βολική για να καταδείξουμε την μεταβολή που έχει επέλθει.

Ξεφεύγοντας από τα στενά όρια των δραστηριοτήτων τους θα βρούμε preppers που οργανώνονται σε “κοινότητες”  μεγαλύτερες της οικογένειας ή της ομάδας επιβίωσης όπως έχουμε συνηθίσει με τους Survivalists.

Αυτές μπορεί να είναι “διαδικτυακές” κοινότητες, τοπικές φιλίες, οργανωμένες κοινότητες, ακόμα και δίκτυα επαφής μεταξύ περιοχών ή ατόμων (prepper networks).

Στο πλαίσιο λειτουργίας αυτών γίνονται συγκεντρώσεις, μικρά σεμινάρια σε πρακτικά θέματα (workshops), ομιλίες αλλά κυρίως καλλιεργούνται οι επαφές και τα δίκτυα αλληλοβοήθειας.

Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι σιγά σιγά εμφανίζεται μια νέα μορφή κοινωνικής οργάνωσης, έντονα προσανατολισμένη προς έναν κοινό σκοπό, ασχέτως αν μπορεί να ασκηθεί κριτική στο ότι αυτός μπορεί να είναι μονοσήμαντος ή μονόπλευρος.

Αλλά κάθε μορφή κοινωνικής οργάνωσης κάποια στιγμή θα εκφραστεί προς τα έξω και έχουμε ήδη αρχίσει να το βλέπουμε αυτό. Καθώς οι preppers έχουν τα μέσα αλλά είναι και δραστήριοι και αυτόβουλοι, έχουμε ήδη την συμμετοχή τους στις δραστηριότητες των τοπικών κοινωνιών είτε μέσω των εκκλησιών, φιλανθρωπικών οργανώσεων (θυμηθείτε το άρθρο μας για τους Gleaners) αλλά και άλλων οργανώσεων και πρωτοβουλιών πολιτών.

Ακόμα παραπέρα τα τελευταία χρόνια έχουμε και την εμφάνιση οργανώσεων αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών οργανωμένες από Preppers. Μια από αυτές, η Citizens Assisting Citizens, είναι στα σκαριά με τα μέλη να λαμβάνουν τις απαραίτητες κρατικές πιστοποιήσεις, αλλά το ενδιαφέρον είναι η διαφορετική προσέγγιση που είναι πιο ανθρωποκεντρική από αυτήν των κρατικών φορέων των Η.Π.Α.*

Η συμμετοχή αυτή σε «κοινωνικές δράσεις» φυσικά και γίνεται συνειδητά γιατί οι preppers πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν φορείς προσφοράς και αλλαγής –σε τοπικό επίπεδο- και αρχίζουν να βγαίνουν πια από το καβούκι τους.

Αυτή η αντίληψη προσφοράς και αλλαγής είναι έντονα συναρτώμενη με την πολιτική αντίληψη των preppers**. Αν και ομολογουμένως συντηρητική, το σημαντικό είναι ότι το Prepping είναι συνυφασμένο με κάποια έστω πολιτική άποψη κάτι που είναι σίγουρα προτιμότερο από την γενική -και διεθνή- αδιαφορία των καιρών. Και λέμε άποψη γιατί εκ των πραγμάτων ο Prepper πρέπει να ενστερνίζεται κάποιο πολιτικό σύστημα, μια οικονομική θεωρία και μια γεωπολιτική στρατηγική.

Δεν είναι δυνατόν να παρακολουθεί το τι γίνεται στη χώρα του, στη γειτονιά του και το διεθνές γίγνεσθαι -ώστε να εκτιμήσει την κατεύθυνση των πραγμάτων, τις δυνάμεις πίσω από αυτά και την αναμενόμενη επίδραση πάνω του- και στο τέλος να μην διαμορφώνει (πολιτική) θέση για αυτά. Διαφορετικά θα ήταν άβουλος μιμητής και όχι κάποιος που σκοπό έχει να πάρει όλο και περισσότερο την μοίρα στα χέρια του.

Για αυτό τον λόγο και θα δούμε preppers -που εμβαθύνουν στο αντικείμενο- να αναπτύσσουν αργά ή γρήγορα τοπική δράση σε πολιτικό επίπεδο, και να οργανώνονται ή να εντάσσονται σε κινήσεις πολιτών.

Εδώ βέβαια τίθενται δύο ακανθώδη ζητήματα.

Πρώτον, αν κατά ανάγκη το prepping συνδέεται με κάποια συγκεκριμένη πολιτική θέση και  παράταξη. Και δεύτερον, αν στο επίπεδο της πολιτικής μπορεί το prepping να έχει θέση στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας.

Καθώς δεν είναι το μέρος και η στιγμή να διαπραγματευτούμε ειδικά το δεύτερο, αυτό που εμείς έχουμε να πούμε –με την δική μας πάντα ματιά- είναι ότι στην πρώτη περίπτωση το prepping είναι συμβατό με οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα αποδέχεται την Αυτενέργεια του Ατόμου (χαρακτηριστική παράδειγμα είναι η περίπτωση των preppers που επιθυμούν να σταθούν στα δικά τους πόδια –και όχι σε κρατική βοήθεια- σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών).

Δηλαδή οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα που δεν επιβάλλει νόρμες ζωής και συμπεριφοράς (μπορείτε να διαλέξετε το αγαπημένο σας).

Στο δεύτερο ζήτημα θα απαντήσουμε με μια αντιστροφή. Πιστεύετε ότι υπάρχει πολιτική παράταξη στην Ελλάδα του σήμερα, που να επιθυμεί την ύπαρξη ενημερωμένων και αυτόβουλων ψηφοφόρων στο εκλογικό σώμα?

Συμπερασματικά μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι το Prepping:

- Επεκτείνεται πέρα από τα σενάριο κατάρρευσης και αποκάλυψης και εστιάζεται σε όλο το φάσμα ενδεχομένων από τα πολύ σοβαρά με παγκόσμιες επιπτώσεις γεγονότα, -όπως μια χρηματοοικονομική κατάρρευση- έως τα ”πεζά” και καθημερινά, όπως η απώλεια της εργασίας μας.

- Καλλιεργεί την αυτάρκεια, την αυτοδυναμία και την ανάπτυξη των ικανοτήτων του ατόμου.

- Εξελίσσεται και γίνεται εξωστρεφές. Εντάσσεται στο κοινωνικό περιβάλλον ΚΑΙ σαν στάση ζωής απέναντι στην γενικότερη αδράνεια και αφασία του σημερινού ανθρώπου.

Και αυτή η μεταβολή από τον Μοναχικό Λύκο (Lonewolf Survivor) στο πολίτη ενταγμένο σε μια κοινωνική ομάδα κοινού σκοπού, είναι που δίνει δυναμική και προοπτική επιτυχίας στο Prepping.

* Καθώς έχουμε ήδη δεχθεί κριτική για την αναφορά στο τι συμβαίνεις την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, οφείλουμε να πούμε πως στο κείμενο αυτό εξετάζουμε την έννοια του Prepping και την βιωσιμότητα του.

Αλλά τέτοια φαινόμενα δεν τα προσεγγίζει κανείς ξεκομμένα από τις συνθήκες που τα δημιούργησαν, πόσο μάλλον χρησιμοποιώντας δεδομένα και ματιά διαφορετική, άλλου τόπων και άλλων κοινωνιών. Τα προσεγγίζει μελετώντας την έκφανση τους στον τόπο και τις συνθήκες που τα δημιούργησαν. Και μετά -γνωρίζοντας πια τα χαρακτηριστικά και τον τρόπο εσωτερικής λειτουργίας τους- τα αντιπαραβάλλει και τα μεταφέρει σε άλλες κοινωνίες και πολιτισμούς.

** Σε πλήρη αντιστοιχία και ο Survivalism έχει τις δικές του πολιτικές (αλλά και θρησκευτικές) προεκτάσεις. Έχουμε ήδη κάνει αναφορά εδώ, παραπέμποντας στο αντίστοιχο λήμμα της wikipedia. Μια μετάφραση του στα Ελληνικά μπορείτε να βρείτε εδώ.