Πρόνοια ή Παράνοια?

Πρόσφατα πέσαμε πάνω στο παρακάτω βίντεο. Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι –στη Disneyland! – όπου τα παιδιά χτίζουν ένα κιτ 72 ωρών για τις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών.

Είναι πολύ εντυπωσιακό στην αρχή και στα μάτια πολλών στην πατρίδα μας (που σαφώς και δεν έχει κουλτούρα ασφαλείας) υπερβολικό.

Η αλήθεια είναι ότι πάντα η Αμερικανική αγορά αντιδρά με φρενίτιδα σε κάθε νέα απειλή.

Και σαφώς μια εμπορική επιχείρηση θα εκμεταλλευτεί οτιδήποτε της αποφέρει κέρδος.

Άρα μπορούμε κάλλιστα να χαρακτηρίσουμε την ύπαρξη αυτού του παιχνιδιού, σε ένα τέτοιο θεματικό πάρκο, ως υπερβολή.

Από την άλλη όμως ίσως πρέπει να σταθούμε στον ορισμό της φυσικής καταστροφής. Δηλαδή της καταστροφής εκείνης που είναι μεγαλύτερη από τα διαθέσιμα μέσα αντιμετώπισης της. Συνεπώς γιατί να μην μεταφέρει κανείς έργο και διατήρηση μέρους των απαραίτητων πόρων σε έναν πολίτη που είναι και πρόθυμος και έχει και το διαθέσιμο εισόδημα?

Και δεν είναι μόνο ελάφρυνση του βάρους από τις πλάτες του κράτους η εκπαίδευση στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών. Είναι και η καλλιέργεια του mindset και της αντίληψης της αυτοδυναμίας, της αυτοβοήθειας και της αυτενέργειας.

Και μάλλον οι προσπάθειες φέρνουν αποτελέσματα. Η συμπεριφορά των πολιτών μετά τον τυφώνα Sandy πέρυσι ήταν καλύτερη από ποτέ, και αν μια εικόνα τα λέει όλα είναι αυτή των κατόχων γεννητριών να δίνουν ρεύμα τη γειτονιά για την φόρτιση μικρών συσκευών.

ΥΣ. Βέβαια υπάρχει και μια ακόμα εκδοχή. Η Disneyland/Disneyworld έχει χαρακτηριστεί "Storm Ready” από την αρμόδια υπηρεσία των ΗΠΑ και ίσως αυτό το παιχνίδι να αποτελεί μέρος του φακέλου (προβλέψεων) προς έλεγχο και πιστοποίηση.