Οργάνωση Κοινότητας Επιβίωσης 2 - Εγκαταστάσεις - Κτίρια - Υποδομές

Στο άρθρο αυτό θα προσεγγίσουμε το θέμα των υποδομών μιας αυτόνομης κοινότητας επιβίωσης.

Πηγή Φώτο: A “Doomsday Survival Community” is Being Built in North Texas

Κύριες Εγκαταστάσεις/ Καταφύγιο

Στα πλαίσια αυτού του άρθρου δεν θα επεκταθούμε γιατί η περιγραφή του αξίζει ξεχωριστής αναφοράς.

Θα πούμε μόνο ότι θα πρέπει να μελετηθεί αν θα πρέπει να είναι απομονωμένο, τι πόρους (όπως ενέργεια και νερό) θα είναι διαθέσιμοι, πόσο ασφαλές θα είναι κτλ.

Δευτερεύων Κτίριο / Καταφύγιο

Πέρα από το κύριο, μια κοινότητα επιβίωσης συνετό είναι να έχει στην διάθεση της και ένα δεύτερο καταφύγιο ή κτίριο.

Και για λόγους ασφάλειας (αν το κύριο καταστραφεί ή καταληφθεί), αλλά και σαν χώρο προσωρινής διαμονής και εναλλακτικής αποθήκευσης πόρων και υλικών.

Οι εγκαταστάσεις αυτές θα πρέπει να είναι σε κάποια απόσταση από την κύρια, ώστε να διασφαλίζεται ότι όσοι βρεθούν στην δευτερεύουσα, να μην γνωρίζουν και την τοποθεσία (ή έστω την διάταξη) της πρώτης.

Έτσι η δευτερεύουσα αυτή εγκατάσταση θα μπορεί να λειτουργεί και σαν:
- Χώρος επαφής με άλλες κοινότητες
- Χώρο συνδιαλλαγών, συναντήσεως με άλλες κοινότητες
- Χώρο διαμονής δοκίμων μελών μέχρι να τεκμηριωθεί η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο τους.
- Χώρο ανάπαυσης και αναδιοργάνωσης των περιπόλων μακράς ακτίνας αναγνώρισης και των scavengers της κοινότητας
- Επιπλέον χώρο καλλιέργειας ή συγκέντρωσης νερού
- Χώρο εκπαίδευσης , ειδικά αν αυτή είναι «θορυβώδης»
- Χώρο εγκατάστασης τεχνικών υποδομών (βλέπε παρακάτω)

Εναλλακτικές Αποθήκες Τροφίμων και Υλικών.

Εφαρμόζοντας την λογική της μη τοποθέτησης όλων των αυγών στο ίδιο καλάθι, η κοινότητα θα πρέπει να διατηρεί δύο εναλλακτικούς χώρους αποθήκευσης. ΑΚΡΙΒΩΣ για την περίπτωση που το καταφύγιο της καταληφθεί (γιατί δεν αξίζει να το υπερασπιστεί με κίνδυνο αντίτιμο ζωής).
Δευτερευόντως ο διαμοιρασμός των αποθηκευμένων τροφίμων μειώνει και τον κίνδυνο απώλειας τους από την φυσική τους αλλοίωση.

Τεχνικές Υποδομές

Αντλιοστάσια - Δεξαμενές

Μια απομακρυσμένη κοινότητα κάποιου μεγέθους απαιτεί ΠΟΛΥ νερό, ειδικά αν καλλιεργεί και τα δικά της τρόφιμα. Στην περίπτωση αυτή η μεταφορά νερού, αλλά και η αποθήκευση του βρόχινου δεν είναι καθόλου επαρκής.
Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει σχεδιασμός άντλησης νερού, είτε από κάποια γεώτρηση (με πρόνοια λειτουργίας χωρίς ηλεκτρικό δίκτυο), είτε με λήψη νερού από ρεύματα ή πηγές.

Σχετικά με την αποθήκευση του νερού, οι ποσότητες είναι τέτοιες που θα πρέπει να ξεφύγουμε από την αντίληψη των φορητών δεξαμενών, και να πάμε σε μεγέθη πισίνας.

Σημαντικό είναι επίσης να διαχωριστούν οι χρήσεις του νερού, κάτι που επηρεάζει (και διευκολύνει αρκετά) και τον τρόπο αποθήκευσης. Το νερό πρέπει να διαχωριστεί και σε νερό πόσης (με αποθήκευση σε καθαρά ασφαλή δοχεία), νερό χρήσης (με αποθήκευσης σε κοινές δεξαμενές), σε νερό άρδευσης (με αποθήκευση σε ανοιχτές δεξαμενές κτλ), σε Grey Water (νερό αποβλήτων πχ νιπτήρων) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην άρδευση, και τέλος στο Black Water (νερό αποχέτευσης, με ειδική πρόνοια απόρριψης του).

Επαναλήπτες / Αναμεταδότες

Η πραγματικότητα των ραδιοεπικοινωνιών συνήθους χρήσης είναι ότι η εμβέλεια τους είναι εξαιρετικά περιορισμένη, και περιορίζεται σε αποστάσεις οπτικής επαφής.
Συνεπώς για μεγαλύτερες εμβέλειες χρησιμοποιούνται επαναλήπτες που κατά κανόνα τοποθετούνται σε πλεονεκτικά σημεία από άποψη γεωγραφίας και διάδοσης κυμάτων.
Άρα κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να τοποθετηθούν σε μεγάλη απόσταση από την κοινότητα, οπότε και απαιτούν ξεχωριστή παροχή ενέργειας και συνεχή έλεγχο και επιτήρηση ασφαλείας.

Καταλύματα Ανάπαυσης – Ανεφοδιασμού - Ανασυγκρότησης (Bivouacs)

Με τον όρο αυτό εννοούμε την κατασκευή και την χρήση από την κοινότητα μικρών και κρυφών χώρων για την αναδιοργάνωση των ομάδων που κινούνται σε κάποια απόσταση από την κοινότητα.
Ακριβώς σαν τους χώρους διασποράς των στρατιωτικών περιπόλων.

Σχετικά με τον εξοπλισμό τους, είναι λογικό να είναι εφοδιασμένοι με τα όλα τα απαραίτητα για τον εξοπλισμό ή τον ανεφοδιασμό όσων κινούνται (με εξαίρεση τα «ευαίσθητα» υλικά). Χρήσιμο θα ήτανε να υπάρχουν και ευκολίες, όπως δυνατότητα διανυκτέρευσης, δεξαμενής νερού, τουαλέτας κτλ.

Πρακτικά μιλάμε για καλύβες ανάγκης που συναντά κανείς στα βουνά του εξωτερικού, αλλά θα μπορούν να είναι χώροι και στον περιαστικό ιστό, όπως αποθήκες, χώροι εργασίας κτλ.

Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να προνοούνται μέτρα ασφαλείας και περιστασιακής μόνο χρήσης. Με αυτό το σκεπτικό, οι χώροι διασποράς θα πρέπει να είναι «αποστειρωμένοι» από πληροφορίες. Να μην υπάρχουν χάρτες, λίστες συχνοτήτων, οδηγίες κατεύθυνσης και συμπεριφοράς.

Επίσης για τυχόν χρήση τους σαν σημεία άφεσης μηνυμάτων, τα σημεία αυτά θα πρέπει να βρίσκονται σε μια λογική απόσταση από αυτούς.

Οι χώροι αυτοί θα μπορούν να χρησιμοποιούνται και σαν σημεία συνάντησης/ συγκέντρωσης για τα μέλη της κοινότητας που κατευθύνονται προς αυτήν σε καταστάσεις κινδύνου ή ανάγκης (δείτε και το άρθρο 1. Απομάκρυνση και Διαφυγή Μελών Οικογένειας).