Διευκρίνιση: Φυσικά και δεν πιστεύουμε
στην ύπαρξη των Zombies. Αυτό δεν σημαίνει ότι η προσέγγιση
αυτού του κινηματογραφικού βασικά, μύθου δεν είναι ενδιαφέρουσα. Κάτι που θα το
διαπιστώσετε και εσείς βέβαια, διαβάζοντας παρακάτω.
Επιστρέφοντας στην συσχέτιση των Zombies με το Preparedness, από μια πρόχειρη αναζήτηση μας, φαίνεται πως η
Ιατρική κοινότητα τοποθετήθηκε με ενδιαφέρον τρόπο στο θέμα της POP κουλτούρας
των Zombie.
Η Αμερικανική γιορτή του Halloween μόλις να έχει περάσει,
και φέτος
ήταν όλο Zombie!. Τα απόνερα θα έρθουν και πάλι προς τα εμάς, και αυτό
είναι μια καλή ευκαιρία να συμπληρώσουμε μεριά επιπλέον πράγματα στο παλιότερο
μας άρθρο για αυτήν την POP (κινηματογραφική)
Culture που δεν λέει να πεθάνει!
Ιχνηλάτηση
της εμφάνισης του όρου Zombies στο κίνημα των Survivalits
και Preppers
Τελικά στο προηγούμενο άρθρο μας κάναμε λάθος
σχετικά με την πρώτη εμφάνιση και χρήση του όρου. Κατά τα φαινόμενα ήταν ο Rawles που
το χρησιμοποίησε στην πρώιμη μορφή του Ιντερνέτ κάπου στις αρχές με τα μέσα της
δεκαετίας του ‘90.
Πιθανολογείται βέβαια ότι
μπορεί και να τον πρόλαβε ο Mel Tappan στην στήλη του στο περιοδικό Guns &
Ammo κάπου στην δεκαετία του ‘70.
Η προέλευση του όρoυ Zombie
Ο όρος με την ίδια μορφή, Zombi, εμφανίζεται στις
πρακτικές Voodoo στην Αιτή.
Συνοπτικά πρόκειται για μια κατάσταση στην οποία φτάνει το θύμα ενός μάγου μετά
την χορήγηση ενός κοκτέιλ τοξινών. Κατά την αντίληψη του Voodoo έχει διαχωριστεί το πνεύμα από το σώμα και
ο μάγος κρατά αιχμάλωτες την συνείδηση και τις μνήμες του θύματος, ασκώντας
πλήρη έλεγχο στο σώμα του. Το οποίο επιδεικνύει φυσικά την χαρακτηριστική και
οικεία πια στον κινηματογράφο συμπεριφορά.
Τα Zombies στον Κινηματογράφο
Κατά τα φαινόμενα η πρώτη
εμφάνιση στον κινηματογράφο γίνεται με μια μεταφορά του Voodoo Zombi στην
ταινία Das Cabinet des Dr. Caligari
(1921, σκηνοθεσία Robert Wiene)
Ο επόμενος μεγάλος σταθμός γίνεται
με το βιβλίο I Am Legend (1954, Richard Matheson)
Και με την κινηματογραφική ταινία The Night of the Living Dead το 1968 από τον George A Romero εμπνευσμένη από αυτό αλλά εμπλουτισμένη με
σαφείς πολιτικές νύξεις.
Το 1971 είχαμε μια ακόμα μεταφορά του I Am Legend στον κινηματογράφο με την ταινία The Omega
Man (Charlton Heston) πάνω στην οποία βασίστηκε και το πρόσφατο I Am Legend (2007, Will Smith).
Το 2002 έχουμε το 28 Days Later του Danny Boyle
που πολύ έξυπνα κάνει τα zombie γρήγορα! Την ίδια χρονιά έχουμε και την έναρξη
της σειράς ταινιών Resident
Evil που μαζί με την ταινία του Boyle πατούν στην ιδέα της κατά λάθος απελευθέρωσης ενός
επικίνδυνου πειραματικού ιού από κάποιο εργαστήριο.
Ο
Romero επιστρέφει 2005 με το Land of the Dead
όπου τα Zombie αρχίζουν να αποκτούν συνείδηση και να οργανώνονται (Η κοινωνική διαστρωμάτωση
στην ταινία αυτή είναι άξια λόγου επίσης)
Μια ενδιαφέρουσα τροπή την ιστοριογραφία της Zombie
κουλτούρας είναι το φετινό Warm Bodies
όπου τα Zombie μεταμορφώνονται ξανά σε ανθρώπους και γίνονται προστάτες τους
Είναι άξιο λόγου το πλήθος των ταινιών με
το αντίστοιχο θέμα με τους τίτλους να πολλαπλασιάζονται τις δεκαετίες του
1980 και 2000. Τα Zombie λοιπόν ποτέ δεν έφυγαν, ήταν πάντα εδώ!
Τα
Zombie και η Ιατρική
Την μελετά και την χρησιμοποιεί ως υπόθεση εργασίας και όχι
σαν πραγματικό φαινόμενο φυσικά.
Η αρχή έγινε με την πολύ αμφιλεγόμενο Οδηγό Επιβίωσης για Zombie από την Αμερικανική
Υπηρεσία CDC (το αντίστοιχο του Ελληνικού Κέντρου Ειδικών Λοιμώξεων). Σκοπός τους ήταν να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο στον τομέα του Disaster
Preparedness και της μετάδοσης επιδημικών ασθενειών, με αφορμή βέβαια μια αύξηση
των κρουσμάτων λύσσας εκείνο τον καιρό.
Και μια που αναφερθήκαμε στη λύσσα, η επιστημονική
κοινότητα κοίταξε πρώτα προς αυτήν για την μοντελοποίηση
της «μολυσματικής ασθένειας των Zombie» (sic). Η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος
συμπεριφοράς αυτών των κινηματογραφικών ηρώων έχει πολλά κοινά με ένα συνδυασμό λύσσας και εγκεφαλοπάθειας στον άνθρωπο.
Από εκεί και περά η ιατρική κοινότητα προχώρησε τον
αντίστροφο συλλογισμό της για να δημιουργήσει νέες προσομοιώσεις μολυσματικών ασθενειών που θα μπορούσαν να μοιάσουν στην
ασθένεια των Zombie (sic)
Κατά τον ίδιο τρόπο και οι επιστήμες της κοινωνιολογίας
, της ψυχολογίας και της βιοηθικής χρησιμοποιούν την αμφιλεγόμενη αυτή pop κουλτούρα
σαν υπόθεση εργασίας για την συμπεριφορά
των ανθρώπων σε καταστάσεις μεγάλων καταστροφών και επιδημιών.
Το πανεπιστήμιο του Irvine μάλιστα τρέχει αυτό τον
καιρό ένα σχετικό webinar, αλλά για αυτό θα σας μιλήσουμε μετά την ολοκλήρωση
του.
Προσθήκη 26/3/14:
Πριν λίγες μέρες βρήκαμε
το παρακάτω κείμενο που προσεγγίζει το φαινόμενο των Zombie από μια διαφορετική
(πολιτική) ματιά. Αξίζει να του ρίξετε μια ματιά
Επίλογος
Κλείνουμε με την επανάληψη ότι θεωρούμε αυτονόητο
ότι το θέμα των Zombie δεν έχει φυσική υπόσταση. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει
ότι ένα νεκρό σώμα μπορεί να αναγεννηθεί, πολύ περισσότερο όταν γνωρίζει βασικά
στοιχεία Βιολογίας και ειδικά το πως λειτουργεί και πεθαίνει ένα κύτταρο.
Από την άλλη όμως η μελέτη της pop κουλτούρας έχει
ενδιαφέρον στην μοντελοποίηση της στα πλαίσια των βιολογικών και κοινωνικών
επιστημών.
Αλλά κάπου εδώ μας έρχεται στο νου η φράση “Too Much of a Good Thing”
Βιβλιογραφία
Links
Mel Tappan
CDC Zombie Preparedness
Guide
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου