Η κατάσταση αυτή εμφανίζεται συχνά σε άτομα που έρχονται αντιμέτωπα με δύσκολες καταστάσεις επιβίωσης. Με απλούς όρους μεταφράζεται σαν την “Προκατάληψη υπέρ της Ομαλότητας”
Καθώς ο άνθρωπος εξελίχθηκε και μεταλλάχθηκε σε ένα είδος αρκετά αποκομμένο από το περιβάλλον έχασε και την αίσθηση κινδύνου που για τους πρωτόγονους ήταν συνεχώς υπαρκτή. Τώρα πια ζούμε και κινούμαστε σε προστατευμένους από τον καιρό και τα ατυχήματα χώρους, σε σημείο μάλιστα να καλλιεργούμε συνεχώς –και έντεχνα- την αίσθηση της ασφάλειας. Απλά δεν πιστεύουμε ότι κάτι άσχημο μπορεί να συμβεί γιατί είναι έξω από την καθημερινότητα μας.
Έτσι όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν προσωπικό κίνδυνο ή μια φυσική καταστροφή στεκόμαστε αδρανείς. Μια αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σας δώσει πολλά παραδείγματα αλλά πιο χαρακτηριστικό είναι αυτό που συνέβη σε μια νεαρή γυναίκα όταν μια μεγάλη δασική πυρκαγιά που ακούμπησε τα όρια το Los Angeles. Αυτή γύρισε στο σπίτι της από την δουλειά για ακριβώς αυτόν τον λόγο, αλλά βλέποντας το σύννεφο του καπνού να πλησιάζει στην γειτονιά της μπήκε στο σπίτι και παρακολούθησε την εξέλιξη της πυρκαγιάς από την τηλεόραση της.
Αλλά πως ακριβώς λειτουργεί η Normalcy Bias? Η αντίδραση αυτή αποδίδεται στο ζωικό ένστικτο που κάνει τα θύματα να μένουν ακίνητα για να τα θεωρήσουν νεκρά οι θηρευτές. Έτσι, όπως τα ελάφια και οι λαγοί “κοκαλώνουν“ μπροστά στα φώτα του αυτοκινήτου έτσι και ο άνθρωπος σταματά να αντιδρά μπροστά στον κίνδυνο. Μόνο που αυτό είναι ανώφελο.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή διάκριση μεταξύ της Normalcy Bias και της ψυχολογικής Άρνησης. Η πρώτη τοποθετείται χρονικά στη στιγμή της καταστροφής σε αντίθεση με την άρνηση που διακατέχει τον άνθρωπο από πολύ πριν την οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι αν νικήσετε την άρνηση, την Normalcy Bias και έχετε αναπτύξει το σωστό Mindset, θα έχετε κάνει το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα στην αντιμετώπιση οποιασδήποτε δύσκολης κατάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου