Η Ορειβασία σαν Εισαγωγή στο Preparedness

Το να λειτουργεί η ορειβασία (ή πιο σωστά το Hiking) σαν τρόπος εισαγωγής κάποιου στο Preparedness μας φαίνεται αυτονόητο. Στο κείμενο αυτό λοιπόν θα αναπτύξουμε την σκέψη μας και θα δικαιολογήσουμε το γιατί.

Αλλά και για όσους ασχολούνται με το Preparedness, έχουν περάσει (και ξεπεράσει) το στάδιο της σύνθεσης μια καλής BugOutBag και έχουν εξασκηθεί και λίγο, είναι το ίδιο αυτονόητο.

Ομοιότητες στον Εξοπλισμό.

Ας αρχίσουμε με αυτό. Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ του εξοπλισμό των δύο αυτών ασχολιών.

Sleeping bag, αδιάβροχα, σκηνή και άλλα πρόχειρα καταλύματα, φίλτρα νερού, σκεύη φαγητού και φαγητό μεγάλης θερμιδικής και διατροφικής αξίας ικανό να στηρίξει μια παρατεταμένη σωματική άσκηση. Εξάλλου οι ίδιες ανάγκες και λειτουργίες οδηγούν σε κοινές λύσεις.

Επίσης το βάρος είναι ο τελικός κριτής. Αν και πολλοί preppers και survivalists ξεκινούν με στρατιωτικό εξοπλισμό (ίσως γιατί αναπολούν την στρατιωτική τους θητεία ή δεν έχουν άλλο σημείο αναφοράς) σύντομα επιλέγουν εξοπλισμό που να συνδυάζει ικανοποιητική απόδοση και χαμηλό βάρος κάτι που τους φέρνει αυτόματα στον ορειβατικό εξοπλισμό.

Εξάλλου ο εξοπλισμός ορειβασίας και camping εξελίσσεται με ρυθμούς ταχύτερους του στρατιωτικού και για λόγους εμπορικότητας και γιατί ο στρατιωτικός υστερεί ανάμεσα στα άλλα και λόγου του άκαμπτου συστήματος εφοδιασμού. Άρα και το εύρος των επιλογών γίνετια μεγαλύτερο και προσδίδει μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στις ανάγκες ενός prepper.

Κοινές Δεξιότητες

Η ορειβασία καλλιεργεί (και απαιτεί) κοινές δεξιότητες με το Preparedness. Ένα BugΟut σε αφιλόξενο τερέν έχει ομοιότητες με το hiking διάρκειας μερικών ημερών.

Ο ορειβάτης οφείλει να έχει βασικές γνώσεις επιβίωσης, όπως προσανατολισμού και χρήσης των ανάλογων μέσων, να γνωρίζει τις βασικές αρχές λειτουργίας και κατασκευής των πρόχειρων καταλυμάτων, όπως επίσης το άνναμα της φωτιάς, το μαγείρεμα με λιγοστά μέσα (φωτιά και μικρές στόβες), αλλά και αν έχει και βασικές γνώσεις πρώτων βοηθειών, προσωπικής υγιεινής  και επιβίωσης.

Αλλά όλα αυτά είναι δεξιότητες που θα βοηθήσουν το οποιοδήποτε να τα βγάλει πέρα και στην περίπτωση φυσικών καταστροφών. Είτε θα διαβιεί σε καταυλισμό ανθρωπιστικών οργανώσεων είτε είναι αποκλεισμένος στο σπίτι του για μερικές μέρες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, είτε έχει «πάρει τα βουνά».

Ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό είναι και η προσαρμογή στο περιβάλλον.

Όπως ο ορειβάτης ξεκινά την πορεία του γνωρίζοντας ότι θα ταλαιπωρηθεί από τον καιρό, το δύσκολο έδαφος και την έλλειψη ευκολιών και ανέσεων, έτσι και ο prepper αποδέχεται ότι θα βρει κάποια στιγμή μπροστά του δυσκολίες τις οποίες είναι αποφασισμένος να αντιμετωπίσει.

Κοινό χαρακτηριστικό λοιπόν είναι η προσπάθεια να διατηρηθεί κάποια άνεση στις αντίξοες συνθήκες, η εξοικονόμηση δυνάμεων και ο υπολογισμός του ρίσκου και της σχέσης προσπάθειας και επιτεύγματος.

Επίσης – σε ένα βαθμό τουλάχιστον- ο ορειβάτης λειτουργεί εκμεταλλευόμενος τους πόρους που του εξασφαλίζει το περιβάλλον. Μέσα στα ενδιαφέροντα του είναι σε ένα βαθμό τα άγρια εδώδιμα είδη (πχ τσάι του βουνού, κάστανα κτλ), αλλά οφείλει αν εκμεταλλευτεί και τους άλλους πόρους κυρίων όπως το κατάλυμα και νερό.

Η προσαρμοστικότητα είναι η κρίσιμη έννοια που πηγάζει από τα παραπάνω και πιστεύουμε ότι έχει γίνει φανερό ότι περισσότερο από όλους ο ορειβάτης είναι πιο κοντά στην έννοια του Preparedness.

Αυτοδυναμία, Αυτάρκεια και Mindset

Από τα παραπάνω συνάγεται αβίαστα ότι ορειβάτης και prepper είναι αναγκασμένοι να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους για κάποιο χρονικό διάστημα, χωρίς πολλές ευκολίες, και πρέπει επίσης να κάνουν συνέχεια επιλογές σωστής διαχείρισης και διατήρησης των υλικών των εφοδίων και των δυνάμεων τους.

Πολλές από αυτές τις επιλογές –και λύσεις που εφαρμόζονται- έχουν άμεση συνάφεια με το preparedness. Πολύ χαρακτηριστική είναι η περίπτωση τυο φαγητού όπου οι περισσότεροι εξελιγμένοι ορειβάτες (hikers μεγάλων αποστάσεων) προτιμούν αφυδατωμένες τροφές που συνήθως παρασκευάζουν, αποθηκεύουν και συσκευάζουν μόνοι τους. Ένας prepper εκμεταλλεύεται αυτή την τεχνογνωσία και συνήθως δεν χρειάζεται παρά να την προσαρμόσει στο μέγεθος των αναγκών του.

Με την δική μας συλλογιστική θα λέγαμε ότι ένας ορειβάτης μαθαίνει να λειτουργία μακριά από τα συστήματα υποστήριξης στη διάρκεια του ταξιδιού του. Κάτι που δεν είναι και διαφορετικό των επιδιώξεων ενός Prepper.

Οι Διαφορές μεταξύ Ορειβασίας και Preparedness

Μπορούμε να εντοπίσουμε 3 βασικές διαφορές μεταξύ των δύο αυτών ασχολιών.

Η πρώτη εντοπίζεται στην χρονική στιγμή του γεγονότος. Ένας ορειβάτης έχει τον απόλυτο έλεγχο του Πότε και του Που. Αντίθετα ο Prepper είναι αναγκασμένος να αντιδράσει σε αιφνίδιο κατά κανόνα γεγονός, ή τουλάχιστον σε περίπτωση που υπάρξει κάποια σχετική προειδοποίηση, η στιγμή δεν θα είναι πιθανόν βολική.

Κατά αντιστοιχία η χρονική διάρκεια του γεγονότος είναι στην επιλογή του ορειβάτη μόνο. Ο Prepper μπορεί μόνο να σχεδιάσει βασιζόμενος στην εκτίμηση του για την διάρκεια του γεγονότος, και αν κάπου μπορεί να επέμβει αυτό είναι στο μέγεθος και στην επίδραση των επιπτώσεων σε αυτόν.

Τέλος οι διαθέσιμοι πόροι και η αναπλήρωση τους είναι επίσης στον απόλυτο έλεγχο του ορειβάτη. Στις μεγάλες διαδρομές Hiking για παράδειγμα, οι ορειβάτες μπορούν να ανεφοδιαστούν σε ενδιάμεσους σταθμούς-καταστήματα και συχνά ταχυδρομούν εκ των προτέρων τα εφόδια τους σε αυτούς. Αντίθετα η φύση των έκτακτων αναγκών και η διάρκεια τους είναι αδύνατο να προβλεφτούν από τον οποιονδήποτε και η αυτάρκεια δεν μπορεί να αποτελέσει λύση σε όλες της ανάγκες.

Παρ’ όλα αυτά πιστεύουμε ότι είναι πια προφανές ότι ένας Prepper μόνο να κερδίσει μπορεί από την ενασχόληση με τα σπορ του βουνού και γιατί τον βάζει μπροστά σε ενδεχόμενα σενάρια, και του καλλιεργεί δεξιότητες, αλλά και τον βγάζει από το σπίτι και το καβούκι του.