Preparedness: Ξανα-ανακαλύπτοντας τον Τροχό

Αν γυρίσετε και πείτε σε κάποιον παλαιότερο ότι σκοπεύετε να αποθηκεύσετε κάποια τρόφιμα για μια δύσκολη στιγμή και στη συνέχεια να μάθετε να ζυμώνετε ψωμί, είναι σίγουρο ότι και δούλεμα θα φάτε και θα γίνεται το θέμα της ημέρας στο καφενείο.

Και χωρίς αμφιβολία πρώτη φράση που θα ακούσετε θα αρχίζει - με το “Όταν εμείς...”

Και θα έχουν δίκιο γιατί το Preparedness αποσκοπεί ανάμεσα στα άλλα να κάνει τον άνθρωπο αυτάρκη και αυτοδύναμο. Ότι ακριβώς ήταν οι παλαιότεροι. Για αυτούς η προσπάθεια για αυτάρκεια και αυτοδυναμία ήταν η καθημερινότητα τους καθώς οι οικονομικά τους μέσα, οι αποστάσεις και η επάρκεια αγαθών στην αγορά ήταν περιορισμένα.

Εξάλλου δεν είναι σπάνιο να ακούμε στις συζητήσεις για την οικονομική κρίση την φράση θα “γίνουμε Ελλάδα του 60”. Αυτός που το λέει αντιλαμβάνεται υποσυνείδητα ότι δομές και μηχανισμοί που βασίζονται στην παροχή υπηρεσίας και στη διαθεσιμότητα χρήματος σχεδόν θα καταρρεύσουν στην περίπτωση π.χ. μιας χρεοκοπίας.

Όποιος έχει την ανάγκη λοιπόν. θα πρέπει να προσαρμοστεί σε ένα τρόπο ζωής που θα του προσδίδει αυτή την αυτοδυναμία και την αυτάρκεια. Συνήθως αυτός είναι ο παραδοσιακός τρόπος ζωής χωρίς βέβαια να αποκλείονται σύγχρονοι τρόποι καθώς –πιστεύουμε- ότι η χρήση της τεχνολογίας θα γίνει επιτακτική ανάγκη σαν τρόπος εξοικονόμησης πόρων.

Για να το δούμε με κάποια άλλη ματιά, μια οποιασδήποτε φύσης καταστροφή θα επηρεάσει την διαθεσιμότητα του χρήματος, το οποίο είναι πολύ βαθιά ριζωμένο για να καταργηθεί. Αυτοί που δεν θα το έχουν αποθηκευμένο θα πρέπει να το υποκαταστήσουν με κάποιο τρόπο. Είτε ανταλλάσοντας αγαθά είτε υποκαθιστώντας την υπηρεσία για την οποία πλήρωναν με προσωπική εργασία.

Στην πράξη δηλαδή θα πρέπει να εφαρμόσουν πρακτικές και τεχνικές ακόμα και της προ-βιομηχανικής εποχής.

Ίσως λοιπόν το Preparedness να είναι μια επίσκεψη πίσω στο χρόνο στην προσπάθεια να φτιάξουμε το μέλλον.